Opleiding Geweldloze Communicatie? Een andere kijk op jezelf en de ander
De spiegel komen we elke dag wel een keer tegen
Letterlijk. Of we echt kijken is een tweede. Kijk je met liefde...
Lees verder
Misschien dat de Dalai Lama niet snel uit balans is. Echter de meeste mensen die ik ken schieten op sommige momenten vanuit hun elleboog. Zonder dat te willen. Onbewust in een oud patroon gestapt. Vroeg geleerd, oud gedaan. Overtuigingen die ooit slim waren om te geloven houden je nu aan de ketting. Van je zelfgecreëerde vogelkooi. Vlieg niet te ver.
Lekker dan.
Want geen chirurg kan die overtuigingen en patronen wegsnijden.
Geen therapeut kan ze wegnemen.
De paradox is, volgens Carl Rogers en volgens mijn ervaring, dat je makkelijker in beweging kunt komen als je jezelf precies accepteert in waar je nu bent.
Kennelijk is het enige dat helpt: je patronen echt begrijpen waardoor je jezelf echt gaat begrijpen. En: empathie hebben voor jezelf vanuit de hier en nu volwassene in jou die er ook is. Die het verschil ziet en voelt tussen toen en nu. Die weet dat je nu iets anders kunt kiezen.
Als je het ziet. En accepteert.
Echter wat heb je aan zelfcompassie, als je je leven niet onbekommerd leeft en jezelf daarin niet begrijpt? En wat heb je er aan om jezelf te begrijpen- hoe je script, je overtuigingen en je patronen zijn ontstaan en hoe je ze herhaalt- als je er geen compassie voor hebt? Wat heeft een appeltaart aan alleen appels?
Alleen confronteren, helderheid over gedrag en effect, zal niet je onmacht en je slachtoffer-voelen wegnemen.
Alleen en eindeloos empathie ontvangen zonder jezelf te zien, geeft je evenmin meer vrijheid.
(Jezelf) confronteren met liefde en compassie zet misschien die vogelkooi een centimeter open. Gelukkig is die centimeter vaak al genoeg. Je autonomie is terug.
Tara Brach beschrijft deze twee onmisbare kwaliteiten in 1 zin:
Fly and be free.
Vlieg.
.