Binding of verbinding?
Als huisarts bleef ik ver weg van alle social media. Zelfs lang van de smartphone: ik wilde mezelf alle verleiding besparen. Sinds ik Hartige Taal oprichtte, ben ik ook te vinden op LinkedIn, met enige tegenzin. Het liefst vertrouwde ik op mond tot mond reclame, omdat ik een hekel heb aan ‘mezelf verkopen’. Deels omdat ik zo verlang naar echtheid. Deels natuurlijk de oerangst voor afwijzing, alhoewel die zorgvuldig verder weggestopt ligt, een wakend oog.
Binding of uitreiken in afhankelijkheid
Het systeem van likes is verraderlijk: elke ‘like’ geeft extra afgifte van oxytocine en dopamine in het bloed en dat voelt lekker. Een verlangen naar meer, zoals met alles dat een vluchtstrategie of verslavend is: chocola, netflix, alcohol, shoppen, anderen redden, hard werken. In de vlucht is het gevoel op de achtergrond, wel zo rustig. De afhankelijkheid van de bevestiging van de ander groeit echter gestaag. Op elk moment dat je je afhankelijk voelt van het gedrag van de ander, ontstaat iets van machteloosheid, angst of uitreiken. Verlangen naar bijvoorbeeld waardering of erkenning en denken dat je dat alleen van anderen kunt krijgen. Dit verklaart het snelle pingpong effect op LinkedIn. Iemand deelt een mening en de reacties zijn er vliegensvlug, soms ondoordacht verwijtend of ongenuanceerd. Als er binding is is er vermenging met de ander en sta je niet stevig op je eigen plek.
Wat is verbinding?
Vanochtend keek ik op LinkedIn, kijken of er nog interessante posts waren. Die zijn er altijd wel te vinden op een website met zo’n overdaad aan informatie, meningen en aanbod. Soms verbaas ik mezelf: waarom kijk ik? Er zit een verlangen naar verbinding onder en een verlangen naar beweging, ontwikkeling. Na twee jaar pandemie is me dat wel opgevallen. Het is echter maar deels verbinding: ik laat mezelf maar deels zien en dat doet de ander ook. Het is kijken naar elkaar door een telescoop. Een telescoop zoomt in, vergroot uit en ziet de rest niet meer. Al weet ik dat dit surrogaat verbinding is, op grijze natte winterdag denk ik: “that will do”.
Onafhankelijkheid of terughouden
Het gaat bij mij in clusters: soms ben ik het zat en vergeet ik LinkedIn een tijdje. Lekker rustig. Ik heb niemand nodig. Ik hoef mezelf niet te laten zien. Er komen genoeg deelnemers zonder LinkedIn op Hartige Taal af. Ik houd erg van die ik-red-me-wel modus. Het is oud en vertrouwd voor mij: een bekende zelfbescherming die ik al heel jong leerde. Er zit een verlangen naar autonomie en authenticiteit in. Echte autonomie is het niet. Echte authenticiteit ook niet. Er zit een terughouden in.
Verbinding vanuit vrijheid en echtheid
Verbinding ontstaat als je op je eigen tennisveld-helft gaat staan en even de tijd neemt om aanwezig te zijn bij jezelf. Die tijd is essentieel om voorbij de bekende patronen een authentieke keuze te kunnen maken. Wat wil ik nu zeggen en waarom? Vanuit de automatische piloot reageer je op de ander. Vanuit authenticiteit en aanwezigheid reageer je op jezelf en heb je de veerkracht om open naar de ander te luisteren.
Tijd nemen: een essentieel onderdeel van authenticiteit
Eerst kijken dan besluiten. De automatische reflex van reactiviteit herkennen en besluiten om echt te kijken. Zodat je de ander echt kunt begrijpen en jezelf kunt laten zien. Je gebruikt niet alleen je snelle rationele brein, je neemt de tijd voor je zintuigen, je gevoel, je intuïtie en je behoeften. Dat alles lukt nu eenmaal niet zonder tijd. Het is wel tijd met een hele goeie prijs-kwaliteit verhouding. Uiteindelijk ben je sneller bij de kern en is je reactie effectiever. Geweldloze Communicatie in de praktijk is vertragen om te versnellen.
Live trainingen
In een groep mensen met overeenkomstige valkuilen en verlangens kun je snel van elkaar leren: door even de tijd te nemen om echt te kijken. Naar elkaar en naar jezelf. De telescoop voor je ogen gaat af en de mens tegenover je (of in jezelf) blijkt veel complexer, genuanceerder en mooier dan je dacht. Zoals iedere boom zijn eigen unieke kronkels en bladeren heeft. Als je de boom in elkaar ziet is het zoveel makkelijker om vanuit veerkracht het gesprek aan te gaan en te zien hoe we onderling al verbonden zijn.